Eerlijk. We gingen niet naar Milaan om de cultureel verantwoorde toerist uit te hangen. Wel om te gapen aan vitrines van de grote merken en hopelijk zelf hier en daar een topstuk aan de haak te kunnen slaan. Culturele must do’s moet je hier dus niet verwachten. Mijn favoriete plekjes geef ik je wel graag mee.
Anderhalf jaar geleden viel het me op dat de grote ketens samengehokt waren in de ene straat, de grote merken in andere straten. Er was een duidelijk opdeling. Die scheiding lijkt in de afgelopen tijd weggewerkt. Zara en H&M liggen er zusterlijk langs Liu Jo en La Rinascente. Ik vind het zelf een goeie zaak, het maakt de stap kleiner om bij bekende merken binnen te wandelen voor de ervaring.
Ik ga me graag vergapen bij Armani Jeans en Liu Jo. Op zich nog redelijk betaalbaar, in tegenstelling tot de winkels van Dolce & Gabbana, Furla of Louis Vuitton. De meeste Italiaanse modellen blijken me wel te liggen. Dank u zandloper! De jeans van Liu Jo zit als gegoten en de winterkleedjes van Armani Jeans zijn voor mijn lijf gemaakt. De zomercollectie bleek me minder te liggen. Ik hield het dus graag bij nieuwe jeans. En vulde graag aan met een bloesje van Zara.
Schoenen zijn al altijd mijn grote zwakte geweest. Maar ook daar lijkt de verslaving groter in de winter dan in de zomer. Winterschoenen vind ik nu eenmaal vaak mooier. Toch spookten die fancy Adidasjes al een tijdje door m’n hoofd. Toen ik de Stan Smiths bij de Footlocker zag staan, kon ik het niet laten om ze te passen. Ze zaten als gegoten, laten staan was geen optie meer. Bij la Rinascente (een aangename ontdekking trouwens!) botste ik ook op Toms. Een ontdekking uit New York. Ook die zaten te perfect om te laten staan, ik kan eindelijk dat afgetrapte paar vervangen door nieuwe!
Als afsluitertje nam ik nog een souvenir mee naar huis. Geen Milaan zonder Gazetta. Ik kon tevreden naar huis terugkeren!
