Vos en Haas leerde ik kennen dankzij Uitgeverij Lannoo. Ik vond het een bijzonder leuk kinderboek met een mooie boodschap. Dus toen ik de boekjes tegenkwam in de plaatselijke bibliotheek, wilde ik toch wel eens kennismaken met de andere verhaaltjes. Al zagen ze er toch wel wat anders uit dan ik gedacht had.
Auteur: Sylvia Vanden Heede
Uitgeverij: Lannoo
De boekjes die ik meebracht van de bibliotheek waren een stuk kleiner dan het Feestboek dat ik liggen had. Gelukkig bleef de herkenbaarheid van de figuurtjes wel. Vier verhaaltjes kreeg ik nog in m’n boekentas. Toen had ik het maximum aantal uitgeleende boeken bereikt (oeps!).
De boom van uil – Uil staat bij de eik. Hij voert er soms gesprekken mee. Opeens laat de eik een hoop eikels vallen. Uil wil een eikel opsturen naar Pluim in de stad. Want die lust dat graag. Maar dan moet hij een pakje maken. Eerst vraagt hij de hulp van Haas. Maar die wil niet helpen. Dus gaat hij naar Vos. En Vos wil hem wel helpen. Maar niet zomaar.
Het spel van Jak – Jak en Ping Wing mogen op de koffie bij Haas, Vos en Uil. Jak heeft er geen zin want dat is saai. En Jak wil een boef zijn en wil een spannend leven. Maar koffie en gezelligheid zijn alles behalve spannend. En dus ontvoert Jak Haas. Hij gooit haar over zijn schouder en hij loopt weg. Vos en Uil zetten de achtervolging in en redden Haas uit de armen van Jak.
In gevaar – Haas leest een sprookjesboek en dagdroomt. Ze zou graag een prinses zijn. Dan kon een prins haar komen redden. Vos wil graag die prins zijn en besluit gevaar te maken om Haas te kunnen redden. Ever wil hem daarbij helpen. Maar zijn ideeën zijn veel te wild. Hij wil het bos in brand steken en begint een vuurtje te stoken. Vos ziet het gevaar en dooft het vuur. Hij loopt naar Haas om het te vertellen. Haas besluit dat een sprookjeswereld ook niet alles is en dat het echte leven veel beter is.
Vieren feest – Vos en Haas hebben Uil uitgenodigd voor een feest. Er zijn hapjes, er is een voorgerecht, soep, hoofdgerecht en een toetje. Uil had graag Pluim erbij gehad om te vieren. Als Piep, Tok en Iek plots binnenvallen, laait bij hem de hoop op Pluim ook op. Ook Rob en Zeemeermin komen lang. En ook Ever. Het wordt een hevig feestje tot in de late uurtjes, maar zonder Pluim. Uil blijft wanhopig wachten maar ze komt niet. En dus toost hij met Vos met het laatste toetje.
Ik vond de verhaaltjes iets minder leuk dan het Feestboek dat ik als eerste las. Maar het was een welgekomen, luchtig tussendoortje. De eenvoud van kinderboekjes doet soms gewoon deugd.
