Struggle of life

Start 2 Run #28

Start 2 Run, dat is voor mij honderd keer opnieuw beginnen. Ik slaag er nooit in om de reeks gewoon eens vlot uit te lopen. Elke keer is er wel iets dat roet in het eten gooit. Ook nu was ik weer sterk begonnen. Maar toen kwamen daar de ziektekiemen en de drukke werkagenda.

Amai, dat lopen is hier dus serieus met vallen en opstaan. Ik had me zo goed herpakt in de kerstvakantie. Die eerste 5 lessen gingen als een fluitje van een cent en ik liep al mijn vorige records van de tabellen. Zo vlot waren de lessen nog nooit gegaan. En toen viel er sneeuw. Veel sneeuw. En kwamen er ziektekiemen. Snot. Veel snot. En dus ben ik weer bij af. Het enige voordeel is dat ik de BBB-lessen wel ben blijven doen. Dus één keer per week kan ik toch nog eens diep gaan in goeie omstandigheden.

En dat is een schrale troost. Het is natuurlijk beter dan niks. Maar echt bemoedigend is het wel niet. Ik zou zo graag die loopschoenen terug aantrekken en gewoon naar buiten gaan. Maar echt verstandig zou het momenteel niet zijn. Het lijf is moe, dat merk ik aan alles. Vorige week lag ik een avond om 20.30u al in mijn bed, uitgeteld. Ik heb voor het eerst in mijn leven wallen. Nog nooit gehad, maar nu heb ik ze. Ik was gisteren op een feest waar iemand zei ‘Je bent moe eh.’ Het moet dus redelijk duidelijk zijn. Het zou dus ook gewoon niet verstandig zijn om mijn lijf teveel in het rood te doen gaan. Rusten dus.

Ik moet terug wat vat krijgen op mijn agenda. Maar met een verhuis in het verschiet is dat niet zo eenvoudig. De koude, kille winterdagen zijn nu ook niet bepaald aanmoedigend. Ik heb even een loopdipje maar trek me op aan de BBB-lessen die best nog wel vlot gaan (alleen die verdomde buikspieren, nooit gehad, zal ze nooit hebben). Hopen op beterschap dan maar. Misschien komen er terug wat betere dagen aan.

En hoe staat het met jouw sportieve prestaties?

Getagd , , , ,

0 gedachten over “Start 2 Run #28

  1. Hou de moed erin Katrien! Maar je hebt gelijk: luisteren naar het lichaam is sowieso belangrijk. Mocht de vermoeidheid aanhouden, kan je altijd eens een bloedtest laten afnemen om te checken of je geen tekorten hebt (ijzer, vitamines, magnesium …) Bij mij werd het gevoel stukken beter na wat aangepaste pilletjes :-). Veel groetjes XXX

  2. Ik snap je frustratie, hier een beetje van het zelfde. In december echt goed gestart terug, netjes twee keer in de week gaan lopen. En toen moest ik terug gaan werken, kwam er sneeuw en viel alles in het water. Ik hoop dus samen met jou op beterschap!

  3. Ook hier pijnlijk herkenbaar…Ik was wel wat gewoon op fysiek vlak en maakte veel km’s maar toen ik chraste kon ik amper 100m vooruit komen. Nu ik in mijn herstelperiode terug ben gestart merk ik dat ik maanden niet bewust was mijn lichaam, het voelt nu beter. Het gaat beter om te luisteren naar mijn lichaam en dat is idd het allerbelangrijkste. Als het schreeuwt om rust is het op korte/lange termijn nefast om dit te negeren. En als het nodig is, een dokter consulteren of een persoonlijke trainingsschema laten maken. Veel moed en veel succes met zowel rust en beweging. Groetjes, 🙂

Laat een reactie achter bij EviReactie annuleren