Sinds het licht eens uitging, eind 2015, lees ik met veel fascinatie zelfhulpboeken rond burn-out, mindfulness, dingen gedaan krijgen etc. Regelmatig kruisen die boeken mijn pad. Sommige spreken me aan, anderen minder. Ik hoop er telkens toch nog wat uit bij te leren. Wat tips en tricks mee te pikken die ik nu ook nog zou moeten/kunnen toepassen. En toen botste ik op Fokking Druk van Thijs Launspach. Wat ik leerde uit zijn boek, vertel ik je graag.
Auteur: Thijs Launspach
Uitgeverij: Spectrum
Ik trok 8 lessen uit Fokking Druk.
- Dat we dringend iets aan de oorzaak van burn-out moeten gaan doen in plaats van altijd maar aan symptoombestrijding te doen. We hollen achter de feiten aan en het aantal burn-outs blijft maar oplopen. Achteraf zalf op de wonde smeren is makkelijk (en eigenlijk toch ook niet) maar als we de oorzaak kunnen aanpakken, dan hebben we heel wat minder zalf nodig.
- Een tip die ik al een tijd ter harte neem. Maar als aandachtspunt toch graag nog eens overneem, is het opsplitsen van grote taken in kleine deeltaken. Als ik ’tijdschrift maken’ als to do op m’n lijstje zet, zal het lang duren vooraleer ik dat kan afvinken en werkt het ontmoedigend. Als ik dat daarentegen opsplits in ‘eindredactie LIM’, ‘eindredactie WES’, ‘eindredactie NZG’ … Dan krijg ik veel behapbaardere deeltjes die ik sneller kan afvinken op mijn to do-lijstje.
- Er zitten ook heel wat to do’s voor mezelf in het boek. Dingen die ik overal zie terugkomen en die ik dringend zelf eens moet gaan toepassen. Bv. start ’s morgens met de moeilijkste klus dan is de rest van de dag een makkie. Een werkpuntje voor mezelf. Ik durf dat al eens uit te stellen en eerste de quick wins te doen. Maar het is een feit, als je dat als eerste doet, kan je namiddag opgelucht ademhalen.
- Heel goed is perfect genoeg. Kan het beter aansluiten bij m’n blog dan dit? En ja, het is al stukken beter dan pakweg 5 jaar geleden. Maar het blijft toch een werkpunt. Ik leg nu eenmaal de lat voor mezelf en voor anderen heel hoog. Ik zal dus zelden of nooit tevreden zijn met iets dat ik aflever, het kan altijd nog beter.
- Leer je eigen alarmsignalen herkennen. Ook zo eentje die ik al 3,5 jaar goed probeer toe te passen. Veel hoofdpijn, in slaap vallen in de trein of om 20u in de zetel, een rusteloos hoofd … Ik heb intussen ook een aantal alarmsignalen voor mezelf ingesteld. Van het ogenblik dat er meerderen gecombineerd worden, weet ik dat ik moet oppassen. Maar ik geef het toe, ook dat is nog met vallen en opstaan. Soms loop ik nog eens met mijn kop tegen de muur. En dan durf ik nog eens te crashen.
- Nog zo’n werkpuntje voor mezelf is mijn mails maar 2 à 3 keer per dag behandelen in plaats van permanent. Anderzijds geeft een lege mailbox, of een mailbox die onder controle is, mij wel heel wat rust. Maar het komt zoveel terug als tip dat ik het misschien toch gewoon eens moet proberen. Waarschijnlijk haal ik er wel heel wat winst uit maar wil ik dat op dit moment nog niet echt inzien.
- Werken in pomodoro’s. Wat is dat? Geconcentreerd werken in blokjes van 25 min afgewisseld met 5 min rust, na 4 blokjes van 25 min mag je dan een langere rustpauze inlassen. En daar geloof ik echt wel in. Als ik het druk heb, probeerde ik te werken in blokken van 1,5u zoals ik vroeger deed met studeren. 1,5u alles geven en dan effe de riem loslaten. Maar ik merk dat 1,5u echt al stevig is. Dus blokjes van 25 min lijken me heel haalbaar. Ik ben er van overtuigd dat je er echt de vruchten van plukt op het einde van de dag.
- Pomodoro’s gaat ook gepaard met een andere vorm van voldoening. Probeer minder te kijken naar het resultaat en kijk meer naar hoe hard je gewerkt hebt. Heb je 6 pomodoro’s achter de rug, dan mag je best trots zijn op jezelf. Ook al is je project nog niet helemaal afgewerkt, terwijl je dat wel al had gehoopt. Die 6 pomodoro’s hebben er wel voor gezorgd dat je al stevige vooruitgang gemaakt hebt.
Welke trucjes pas jij toe als je het druk hebt? Heb je alles onder controle? En hoe vaak behandel jij je mails per dag?
Morgen start ik met een ‘blokweek’ dus de pomodoro wordt hier dan ook weer ingezet. Vind het een heel efficiënte techniek
3 en 6 probeer ik sinds kort op mijn werk toe te passen. Ongelooflijk hoeveel keer per dag ik anders toch die mailbox even bekijk terwijl ik op een ander scherm moet wachten… Ik heb ook mijn fitbit ingesteld zodat hij elk uur even een seintje geeft dat het tijd is om recht te staan. Onlangs geleerd dat dat ook kan helpen bij de preventie van burn out.