Struggle of life

De Vriendenboektag

Naar aanleiding van de Blogboost Najaarschallenge maakte Julie van Chez Julie een eigen blogtag. Ik neem hem maar al te graag over tijdens deze 40 dagen bloggen. De Vriendenboektag, daar gaan we.

Mijn naam: Katrien Wittemans
Mijn blog: www.perfect-imperfect.be
Ik ben geboren op: 30 augustus 1985
Zo oud ben ik nu: 35 jaar
Maar eigenlijk voel ik me: 25 jaar (dat is nog net recht op een GoPass en korting op concerten)

Dit wil(de) ik later worden: Eerst kapster, daarna architect en uiteindelijk sportjournalist. Het copywritingstuk is blijven hangen, van mijn journalistieke carrière in de sportwereld is uiteindelijk niks in huis gekomen.

Gelukkig/helaas doe ik nu dit: Officieel ben ik ‘verantwoordelijke interne communicatie’. In de praktijk komt dat neer op collega’s informeren over het reilen en zeilen binnen het bedrijf, interne evenementen organiseren etc.

Dit kan ik heel erg goed: Plannen, structureren, ordenen en hopelijk ook schrijven. Anders zou het wat tegenvallen als job en hobby. Ahja en saxofoon spelen, anders zou het ook wat zielig zijn.

Hier ben ik waardeloos in: Knutselen/creabea zijn, loslaten en dingen waar veel kracht bij komt kijken (bv. potten opendraaien)

Ik heb er spijt van dat ik nooit: mezelf op de eerste plaats heb gezet. Omdat me dat wel tegen een aantal muren heeft doen lopen. Maar bon, ik werk eraan.

Deze superkracht zou ik willen bezitten: Ik wil de timeturner van Hermelien uit Harry Potter wel. De perfecte oplossing om mijn informatiehonger te stillen als multipassionate.

Nutteloos talentje van mij: Uit mijn muzikantenbestaan: ik kan tegelijk de maat van 3/4 en 4/4 slaan met mijn twee handen. Ik kan tegelijk twee achtsten en een triool tikken met mijn twee handen. Chinees voor de niet muzikanten wellicht. Vroeger was dat een dingetje op de muziekschool.

Zo ziet mijn ideale vrije dag eruit: Vroeg opstaan, ontbijten, lopen, douchen en dan leuke dingen voor mezelf doen. Veel lezen, bloggen, een wandelingetje met een vriendin … Kortom, vooral veel quality time en me-time.

Deze historische gebeurtenis had ik live willen meemaken: Ik heb niet echt iets met wereldgeschiedenis. Ik merkte dat ik al snel bij de sportgeschiedenis terechtkwam. Ik ga dus voor de gouden medaille van Greg Van Avermaet op de wegrit op de Olympische Spelen, die van Tia Hellebaut bij het hoogspringen of die van Nafi Thiam in de zevenkamp, dat had ik ook wel tof gevonden.

Dit is het beste dat me ooit is overkomen: Mijn job bij KSA. Dat heeft een blijvende indruk nagelaten. Ik heb er zoveel geleerd, zoveel kansen gekregen en zoveel topmensen leren kennen. Waar iedereen zo vaak te horen krijgt ‘je hebt niet genoeg ervaring’, hebben zij me ‘in de armen gesloten’ en me de kans gegeven die ervaring op te doen. Ik ben ze daar nog altijd heel erg dankbaar voor. Ik voel me nog altijd heel erg verbonden met KSA, ook al heb ik zelf nooit in een KSA-groep gezeten. En eerlijk? Een job als die bij KSA ga ik waarschijnlijk nooit meer vinden.

Deze acteur/actrice mag mijn rol spelen in mijn eigen verfilmde biografie: Audrey Tautou, ze gaat het druk hebben als ze ook Julie moet spelen 😉 Maar Amélie Poulain is sowieso een van mijn meest favoriete films. En anders Anna Kendrick, daar kan ik ook mee leven, ze moet wel sowieso zingen zoals in Pitch Perfect ;).

Mijn levensmotto: Waarom je hoofd laten hangen als je ook je schouders kan ophalen.

Zin om de tag over te nemen? Dat mag en dat kan. Ik kom graag lezen en vergeet zeker de eervolle vermelding voor Julie niet.

Getagd , ,

8 gedachten over “De Vriendenboektag

  1. Tja, ik ga niet meedoen met die vriendenboek-tag omdat ik zowat over elke vraag al eens geblogd heb en dan val ik weer in herhaling.
    De ene waar ik nog iets mee kan doen is “de historische gebeurtenis die ik had willen meemaken”, daar heb ik wel een leuk idee over.

  2. Wat fijn dat je deze tag van Julie overnam 🙂 En zo grappig dat jij die maten kan klappen. Dat was toen ik als kind muziekschool volgde altijd het meest vreselijke moment in de les. Want ik ben daar archieslecht in (net als in zingen trouwens).

    1. Zingen is nu ook niet mijn sterkste kant. Ik heb wel een basis maar er is geen groot zangtalent aan mij verloren gegaan. 😄

  3. Dan van tegelijkertijd de maat slagen in verschillende tempo’s lukte me vroeger al niet goed. Er was ook zo iets van dat je met het ene hand over je buik moet wrijven en met het andere zachtjes op je hoofd moet tikken maar dat eindigt meestal met zowel buik en hoofd die klop krijgen. 🙂

Laat een reactie achter bij chezmademoisellejulieReactie annuleren