Waar ik vroeger al eens moest toegeven dat lopen niet echt een prioriteit was en ik al eens een keer durfde overslaan, lukt het nu voorlopig vrij goed om 2 à 3 keer per week te gaan lopen. Ergens verbaas ik mezelf wel. Maar tegelijk ben ik ook ongelooflijk trots op mezelf dat ik toch eens zo ver geraakt ben. Dat ik terug een schemaatje loop, helpt me daar ook wel bij.
Les 12 van het tweede schema. Daar zit ik intussen. Goed voor een extensieve duurloop van 30 min. Ik heb er al langere gedaan in het schema, ook al kortere en die afwisseling houdt het wel boeiend. Er zitten lessen met sprintjes tussen maar net zo goed duurlopen of hersteltrainingen. Voor mij best wel een goed programma. Ik kan mezelf nog verbazen met die lessen. En ja, de ene training gaat vlotter dan de andere, dat is normaal denk ik. Dus ja, af en toe een dipje maar vooral ook heel trots op mezelf.
Ochtendloopjes blijven nog steeds mijn favoriete loopjes. Omdat ik ongelooflijk hou van de wereld die ontwaakt. Zeker als de mist nog zowat over de Haspengouwse velden hangt en er hier en daar nog een dier weghuppelt. Ik kan daar ongelooflijk van genieten. En toegegeven, als ik vertrek, is het nog wat koud en moet ik heel soms even op m’n tanden bijten. Maar eens ik 5 minuten aan het lopen ben, is dat voorbij en heb ik een zalig warm gevoel.
Ik probeer wel te doseren. Zeker op de loopjes van 30-35 minuten. Als ik te snel start, heb ik de neiging om over m’n toeren te gaan. En dus start ik meestal traag en kom ik daarna op toeren. Als ik dan 25 minuten duurloop ga doen, durf ik al eens wat sneller starten. Omdat ik weet dat het ook niet zo lang duurt. Dat geeft ook een goed gevoel, het motiveert me wel om te blijven verder doen. Omdat ik zo wel kan zien dat ik vooruitgang boek.
Ik geef toe dat het tijdens de werkweek moeilijk blijft om looptochtjes in te plannen. Maar ik doe m’n best om toch één keer door de week te gaan lopen. En dan plak ik er op zaterdag en zondag nog twee loopjes aan vast. Dat de dagen korter en korter worden en het dus sneller donker wordt, helpt me niet echt. Maar de motivatie is er nog steeds en dat helpt me wel om toch te blijven verder doen.
Hoe staat het met jouw sportieve prestaties?
Hier met vallen en opstaan 🙂 Vorige week enkel geblesseerd en dus wijselijk een weekje rust ingelast. Die ochtendloopjes, die gaan bij mij ook meestal het vlotst, maar met een schoolgaand kindje is dat jammer genoeg niet zo eenvoudig doorheen de week. Hoe laat vertrek jij dan meestal?
Hoe vroeger hoe liever eigenlijk. Maar nu het later licht is, meestal rond 7.45u. Dat zal de komende weken nog wat later worden. Maar in de zomer bv. vaak al om 7u om de hitte voor te zijn.
Mag ik dan vragen hoe je dat doet met het werk? Want daar worstel ik dus zelf heel hard mee: en ’s ochtends gaan lopen en toch nog op tijd op het werk raken.
Goh met m’n huidige job loop ik meestal na het werk of in het weekend of op vrije dagen. Toen ik nog bij KSA werkte, ging ik vaak lopen op m’n thuiswerkdagen. Op warme dagen ging ik voor ik begon en dan begon ik soms een uurtje later dan normaal. In de winter ging ik vaak lopen als middagpauze omdat het dan nog licht was. Maar ik geef toe, er komt wel wat planning bij kijken en soms mezelf gewoon ook verplichten om het gewoon in te plannen.
Ik heb afgelopen zomer vooral gewandeld en gefietst, omdat ik het snel te warm heb als ik ga lopen. Nu de temperaturen terug dalen pik ik de draad misschien wel weer op, hoewel die kortere dagen inderdaad niet echt helpen. Misschien probeer ik wel gewoon extra snel te wandelen, ter compensatie 🙂
Mijn sportieve prestaties zijn momenteel onbestaande. Maar ik wil wel proberen om op z’n minst wat meer te wandelen de komende tijd.
Jaren geleden begonnen. Voor mijn chrash gestrand op halve marathon maar volledig onverantwoord. Nu 1 jaar na mijn chrash, na revalidatie en met begeleiding getraind tot mijn ultieme doel…zondag de marathon. Op tijd leg ik geen focus, enkel uitlopen. Daarna terug focus op the fun in the run want de lange trainingen gaven me dit niet altijd.
Heel veel succes in elk geval! Zover ga ik nooit geraken 😄.
Zeg nooit nooit. Een kleine 5 jaar geleden dacht ik dat ook niet. Met de juiste begeleiding en gezond verstand geraak je op lange termijn verder dan je ooit durft dromen 😉
Best goed: ik ga dagelijks hardlopen : ) Aan wedstrijden doe ik niet, en mijn tempo is ook niet hoog, maar dat maakt niet uit.
Ik heb het lopen door aanhoudende rugproblemen spijtig genoeg moeten opgeven, en ik was er nog maar een paar weken terug mee begonnen. Ik probeer drie keer per week te sporten: een keer gaan spinnen, een keer met onze privécoach aan de spierkracht werken en in het weekend een lange, stevige wandeling. Dat is mijn ideale week want sporten is echt me-time.