Start 2 Run #6, door de muur!

Week 7 van Start 2 Run heb ik ongeveer afgerond. Een stevige week met een grote stap voorwaarts. Maar ook de eerste lessen waarin er pijntjes begonnen op te duiken. Het lijf had dringend nood aan verlof op alle fronten, dat was duidelijk. Maar ik loop intussen rustig verder want het einddoel is in zicht!

De blokjes van 5 en 7 minuten uit week 6 leek ik aanvankelijk vlot te verteren. Ik kon m’n tempo goed vasthouden, alleen de licht hellende stukken gingen iets moeilijker. Geen schande, gewoon even inhouden en daarna weer doorzetten. Al was het elke keer op diezelfde plek toch ook karakter tonen om niet gewoon naar wandelen over te schakelen. Maar op het einde van die week doken dan toch de eerste pijntjes op.

Mijn start was te goed. Die eerste 5 en die eerste 7 minuten kon ik aan een (voor mijn doen) sneltempo lopen. Keitrots ging ik de wandelminuten in, 10km/u en niet eens zo diep moeten gaan. Wauw! Het tij keerde toen ik aan de volgende 7 minuten begon. De knieën begonnen aan beide kanten tegen te spartelen. Maar goed, nie neute, nie pleuje, doorbijten en blijven gaan, dan maar aan een iets trager tempo. Maar beteren deed het niet meer. Toen ik aan het laatste blokje van 5 minuten begon, moest ik de strijd staken. De zeurderige pijn was te erg. Toch een beetje paniek. Maar gelukkig bracht een dag rust soelaas. Om daarna gewoon die les opnieuw te lopen, zonder pijntjes deze keer.

Na week 6 was het tijd om weer nieuwe mijlpalen te zetten. Week 7 bracht me blokjes van 8 en 10 minuten. Toch weer een grote stap voor mij, zowel fysiek als mentaal. Ik overwoog even om week 6 gewoon opnieuw te lopen voor een stevigere basis. Maar uiteindelijk gooide ik me gewoon in het diepe en begon er aan zonder al te veel na te denken. Wel met een voornemen: rustig aan Katrien!

Het ging beter als verwacht. Ik heb minder moeten vechten tegen mezelf dan ik op voorhand had gedacht. Mijn tempo had ik wel opmerkelijk lager gelegd dan de dagen er voor. Het lopen ging aan gemiddeld 8,6km/u en ik ging een paar keer op karakter door de muur. Het tempo probeerde ik in de volgende lessen terug op te bouwen en dat leek toch stilaan te lukken. Na week 7 begin ik nu aan week 8 met blokjes van 11 minuten en 8 minuten. De stap is nu gelukkig weer iets minder groot. Een minuutje extra moet ik er wel kunnen aanplakken. En de pijntjes blijven voorlopig gelukkig weg! Ik ga er nog geraken aan die 5km!