Struggle of life

Ondernemen als het nieuwe walhalla en de ultieme vrijheid

Girl Boss

Als je tegenwoordig rondkijkt op ‘de socials’, is er maar één job waar je voor moet kiezen: ‘ondernemer’ worden. De internetgoeroe’s en ondernemerscoaches slaan je om de oren met reeksen stories, podcasts en mooie woorden. Want ondernemen dat is maar 30u per week werken en toch evenveel blijven verdienen, dat is je kinderen elke dag brengen en halen van school en dat is enkel werken als het in jouw kraam past. De waarheid lijkt me dan weer lichtelijk anders. Ondernemen is eerder keihard knokken. Dat luxeleventje dat ik hierboven beschreef is waarschijnlijk enkel iets voor die goeroe’s die je graag een ideaalbeeld voorschotelen en extreem veel geld voor hun opleidingen vragen (en ze ook nog eens aan die prijzen verkocht krijgen).

📸 Foto Sincerely Media on Unsplash

Ik heb nooit echt een ondernemer in mezelf gezien. Ik ben meer het type dat kiest voor zoveel mogelijk zekerheid. En de ondernemers die ik ken(de), zie ik vooral heel lange dagen werken en strugglen met de administratieve rompslomp. Tot een paar jaar geleden had ik ook nooit gedacht dat ik zelf aan een nieuwe passieprojectje zou beginnen. Maar toen kwamen er ideeën en kansen en passeerde er een trein die ik niet wou missen. En daar sprong ik op. Insert ContentKat.

Als ik dan rond me kijk, zie ik mezelf nog steeds niet echt in het plaatje van de ondernemer passen. Ik ben een slechte verkoper, constante promopraatjes zijn niet aan mij besteed. Ik heb liever dat klanten voor mij kiezen om wie ik ben en om wat ik kan. Niet omdat ik degene ben die het het best kan uitleggen. Daarnaast wil ik graag ondernemen op mijn eigen manier. Het mag ook kleinschalig en zoals ik het wil. Ik moet hier niet per se een fulltime job uit halen op termijn. Ik wil gewoon ergens nog een creatief ei kwijt. Als ik daar dan ook nog wat extra inkomsten uithaal, is dat mooi meegenomen.

Op Instagram zie ik meer en meer ondernemers zelfs de switch maken naar coaching of online opleidingen. Het puur uitvoerende werk belandt daardoor precies een verdiep lager. Je bent niet slim bezig als je enkel nog uitvoert en geen online cursussen lanceert die zichzelf verkopen en waar je veel tijd op bespaart. Passief inkomen, weet je wel. En dat vind ik best wel jammer. Want dat uitvoerende werk, dat is wat me zo boeit, dat is wat ik zo graag doe, dat is de reden waarom ik ook in mijn hoofdberoep altijd voor uitvoerend werk en niet (enkel) voor leidinggevend werk koos. Ik moet kunnen schrijven, ik wil mee kunnen nadenken, filmpjes monteren en prullen in Canva. Dat is waar ik (denk ik) goed in ben.

Ik deel graag mijn ervaringen rond eender welk thema als iemand er naar vraagt. Maar ik moet niet per se mijn ervaringen en mijn manier van werken te verkondigen als het nieuwe walhalla. Want ‘you do you’ en wat ik de beste manier van werken vind, is dat voor jou misschien totaal niet. Toch heb ik de indruk dat ik soms wat afgestraft wordt omdat ik niet meega in die voorgekauwde flow van ondernemen. Maar intussen heb ik daar vrede mee en ben ik blij dat ik ervoor gekozen heb om dicht bij mezelf te blijven. Een ding zal je alvast niet van mij kunnen zeggen, en dat is dat ik niet authentiek zou zijn.

Hoe kijk jij naar ondernemen?

Getagd , , , ,

4 gedachten over “Ondernemen als het nieuwe walhalla en de ultieme vrijheid

  1. Interessant stuk. Uiteraard ben ik als ondernemersbegeleider grote voorstander van ondernemen, maar de ondernemers die ik zie en ken vallen zeker niet onder de eerste categorie die je omschrijft. De meeste ondernemers zijn hardwerkende mensen, die zeker niet altijd sloten geld verdienen en proberen zoveel mogelijk te profiteren.
    Cursussen die beloven dat je als je hun raad volgt omzetten kan draaien met veel nulletjes kunnen trouwens nooit garanties geven, al stellen ze het wel zo voor.
    En ik geloof vooral in ondernemen vanuit je hart. Ben jij een coach die vooral energie krijgt van mensen coachen in een face to face gesprek? Waarom moet je dan een online groepstraject uitwerken, alleen omdat dat bij anderen werkt om passief inkomen te verwerven. Ondernemen tegen je goesting is het laatste wat ik zou aanraden.

  2. Ik krijg altijd wat kriebels van die honderdmiljoenmiljard coaches die als paddestoelen uit de grond schieten tegenwoordig en allemaal van die zotte claims doen. Mijn man is zelfstandige en dat is echt niet zo happy happy joy joy en FREEEEDOOOOOM inderdaad.
    Ik geloof ook in wat Lieze zegt, ondernemen vanuit je hart, doen wat je graag doet. Het gaat er ook om wat je zelf belangrijk vindt. Als 10.000 euro omzet per maand je doel niet is, is dat toch ook geen schande.

  3. ik heb een te grote risico-aversie en ben volgens mij ook te lui (ok niet, lui, maar ik wil work life balance ook niet meer dan normale werkweek werken) om ondernemer te zijn. En nee, mezelf verkopen zou ik ook vreselijk vinden.

    Maar bovenal heb ik ook nog nooit een idee of zo gehad waarvan ik dacht “aha, daarvoor ga ik op mezelf beginnen”.

Geef een reactie