Gelezen: Charlie Magazine

Een tijdje geleden abonneerde ik me op Charlie Magazine. Een fris en fruitig magazine dat komaf wil maken met cliché’s. Niet enkel een magazine op papier maar ook en verlengstuk online. Dankzij hun posts op Twitter geraakte ik geboeid en een abonnement kon dus niet uitblijven.

Intussen heb ik al twee van de drie nummers verslonden. Letterlijk verslonden. Me in alle mogelijke bochten in de zetel gewrongen om toch comfortabel te kunnen blijven liggen om het blad van voor tot achter uit te lezen. Ze noemen zichzelf een bookzine. Een beetje zoals Bahamontes dus. Boekje die je wil blijven bijhouden en die je niet zomaar in de papierbak gooit als ze uitgelezen zijn. Daarvoor zijn ze veel te mooi.

Charlie staat bol van de boeiende artikels. Vreselijk herkenbaar, soms confronterend. Geschreven door mensen zoals jij en ik en onder de leiding van een hoofdredacteur die de teugels niet te strak aanhoudt. Veel ruimte voor experiment, voor creativiteit. En dat merk je. Een verademing in deze mooi gepolijste wereld. Het kan ook anders.

Hun website een online verlengstuk noemen is wat oneerbiedig. Tenslotte zijn ze online gestart en hebben daarna pas besloten om een selectie artikels ook offline uit te brengen. De kern van hun activiteiten speelt zich dus online af. Met extra content voor abonnees. Toegegeven, de mentaliteit om online artikels te lezen zit er bij mij nog niet helemaal in. Een abonnement op Charlie helpt wel.

Conclusie: Een absolute aanrader voor wie graag een net iets diepgaander magazine leest. Cliché’s doorbrekend en een verademing. Visueel daarnaast ook nog eens heel rustgevend.

Ik ben wat door m’n nieuwe magazines heen en val nu terug op m’n vaste waarden. Heb je een gouden tip om een nieuw pareltje te ontdekken? Laat het me weten!